به نقل از «ایسنا»

انتقاد یک بازیگر / «چرا باید پیتزا بخوریم اما تئاتر نرویم؟!»

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۲۲۲۳

«به هر که رسیدیم، می‌گوییم سلام علیکم ما اجرا داریم. اگر فلانی را دیدی، به او هم خبر بده!»

این جمله‌ای است که بهرام سروری‌نژاد می‌گوید. بازیگری که این روزها مشغول بازی در آخرین اجراهای نمایش «خونه» در تماشاخانه سنگلج است.

این بازیگر و کارگردان که در تئاتر و رادیو مشغول به فعالیت است، در گفتگو با ایسنا از شرایط بازی در تئاتر در دوران فعلی می‌گوید و از وضعیت امنیت شغلی هنرمندان این رشته ابراز تاسف می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با اشاره به وضعیت تبلیغات تئاتر در شرایط فعلی می‌گوید: این روزها پوستر که دیگر کارایی ندارد. از فضای مجازی هم که بی بهره‌ایم . بنابراین تنها راه اطلاع‌رسانی، تبلیغ دهن به دهن است. در حالیکه تا پیش از این در عرض ۳۰ ثانیه می‌شد به جمع بزرگی از مخاطبان درباره اجرای نمایش اطلاع‌رسانی کرد. به جز این تعدادی تراکت هم پخش کرده‌ایم که طبیعتا چندان تاثیر نخواهد داشت.

سروری‌نژاد درباره تجربه بازی در تئاتر در وضعیت فعلی توضیح می‌دهد: به هر حال هر کاری تجربه‌ای است و خاطراتی از آن با آدمی خواهد ماند. متاسفانه یا خوشبختانه در سال‌هایی که کار کرده‌ام، برایم زیاد پیش آمده در سالنی با تماشاگران اندک اجرا داشته باشم. بنابراین کم‌تعداد بودن تماشاگران برایم اتفاق تازه‌ای نبود. حتی به یاد دارم در یکی از اجراهایمان در یک سالن خصوصی، فقط یک تماشاگر داشتیم که دوست من بود و از شیراز آمده بود.

او با اشاره به فعالیتش در رادیو اضافه می‌کند: درکارهای رادیویی، لحظه اجرا نهایتا فقط اعضای گروه سازنده در کنار آدم حضور دارند و من همیشه تماشاگران را تصور می‌کنم، تماشاگرانی پرشمار. بنابراین کم تعداد بودن تماشاگران هرگز در اجرایم اثرگذار نبوده است. هرچند نمی‌توان منکر تاثیر انرژی و نفس تماشاگر شد، ولی این مساله چندان برایم تعیین‌کننده نبوده است.

سروری‌نژاد در ادامه درباره حضورش در تئاتر در شرایطی که بسیاری از هنرمندان حرفه‌ای این رشته تمایلی به فعالیت ندارند، توضیح می‌دهد: البته که به جز نمایش ما آثار دیگری هم روی صحنه رفتند. زمانی که برای اجرای این نمایش صحبت کردیم، شرایط بسیار متفاوت بود. اما به هر حال تئاتر شغل ماست و باید در هر شرایطی آن را زنده نگه داریم. خود تئاتری‌ها هستند که می‌توانند این هنر را زنده نگه دارند. البته هر سالنی و هر اجرایی شرایط خاص خود را دارد و نمی‌توان حکم کلی صادر کرد. شغل من تئاتر و رادیو است و کارمند جایی نیستم که کنارش کار تئاتر هم بکنم. بنابراین حفظ این شغل برایم بسیار مهم است.

او در ادامه درباره امنیت شغلی فعالان تئاتر در دوران کرونا و شرایط اجتماعی فعلی توضیح می‌دهد: متاسفانه تماشای تئاتر در دوران قبل و بعد از کرونا و در دوران فعلی عموما در سبد خانوار جایی ندارد و خانواده‌های معدودی هستند که در سبد کالای مصرفی‌شان، جایی هم برای تئاتر و دیگر کالاهای فرهنگی در نظر می‌گیرند. بنابراین اگر شرایطی غیر از وضعیت معمول ایجاد شود، کالاهای فرهنگی مانند تئاتر به سرعت از سبد مصرفی خانوار کنار گذاشته می‌شود. چون مخاطبان فکر می‌کنند در این وضعیت چرا باید کتاب بخریم، سینما برویم، تئاتر برویم، اما هیچ کس نمی‌گوید چرا باید پیتزا بخوریم و این چنین است که کافه‌ها و رستوران‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌دهند ولی سینما و تئاتر تعطیل می‌شود چون مخاطب، ضرورتی برای وجود آن نمی‌بیند. متاسفانه در بعضی جاها مدیران هم همین نگاه را دارند و وقتی با کمبود بودجه رو به رو می‌شوند، برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها به سرعت تئاتر را حذف می‌کنند. به همین دلیل بودجه تئاتر به جای اینکه ارتقا پیدا کند، مدام کمتر می‌شود و به تبع آن این هنر هم ضعیف‌تر می‌شود.

بهرام سروی‌نژاد ابراز تاسف می‌کند: پیش از کرونا مبلغ کمک هزینه گروه‌های نمایشی بیشتر بود. هرچند همان زمان هم باز مبلغ چندان قابل توجهی نبود ولی یک گروه از آغاز،  رقم کمک هزینه خود را می‌دانست و برای آن برنامه‌ریزی می‌کرد ولی حالا همه چیز برای گروه مبهم است. ضمن اینکه کمک‌هزینه‌ها کمتر شده که با در نظر گرفتن افزایش نرخ تورم، فشار مضاعفی به گروه‌های نمایش تحمیل می‌شود.

لازم به یادآوری است که نمایش «خونه» به کارگردانی نسیم تاجی تا روز ۱۵ آذر ماه در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است. بلیت این نمایش تا پایان اجراهای آن به صورت نیم‌بها در سایت تیوال به فروش می‌رسد.

این نمایش هر شب ساعت ۱۹:۱۵ دقیقه اجرا دارد.

انتهای پیام 

منبع: ایسنا

کلیدواژه: بهرام سروری نژاد تماشاخانه سنگلج نمایش خونه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قیمت طلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۲۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به تئاتر شاماران/ردپای افسانه جاماسب در زندگی سیاه باز

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ ونوس بهنود: نمایش شاماران به کارگردانی ساسان شکوریان ترکیب هنرمندانه‌ای از هنر پیشینه‌دار سیاه‌بازی و افسانه‌ای کهن از داستان‌های هزار و یک شب را بازگو می‌کند. 

تماشاخانه سنگلج، یکی از قدیمی‌ترین سالن‌های نمایش تهران است که‌ این روز‌ها ضرورت تعمیر، نگه‌داری و توسعه آن سوژه اخبار شده، این بار نیز با نمایش شاماران، هنرمندان و هنردوستان را میزبانی کرد.

شاه ماران یا شاماران اسطوره‌ای از موجودی نیمه‌زن و نیمه‌مار است که در بین مردم کردنشین سمبل برکت، دانش و شفا است. اما چه شد که هنرمندان سرشناس متعددی به دیدن نمایش این داستان اسطوره‌ای نشستند.‌

می‌توان اسرار هویدا کرد و نجات یافت

تئاتر هنر نخبگان است، اما دروازه یادگیری آن برای عموم گشوده است. شاماران در تلفیق زیبایی از سیاه‌بازی هنر کهن و اصیل ایرانی با افسانه‌ای جامانده از هزاره‌ها به دنبال انتقال همان پیام‌هایی است که هر روز در زندگی به آن نیازمندیم.

بازی روان بازیگران و تسلط بر نقش، چهره‌پردازی متناسب با نقش و همچنین سیالیت زمانی از گذشته به دوره معاصر و برعکس اجرایی روان را در اختیار بیننده قرار می‌دهد. هر چند کارگردان می‌تواند کمی از ابهام ماجرا‌ها کاسته و کلید‌های بیشتری در اختیار تماشاگر قرار دهد، اما سطح اجرای مقبول غیر قابل انکار است.

سیاه‌باز در نقش جاماسب ظاهر می‌شود. جوانی که در افسانه‌ها برای پیدا کردن عسل در غاری حبس می‌شود و دوستانش تنهایش می‌گذارند. در‌این نمایش گنجی که می‌تواند زندگی سیاه‌باز را دگرگون و او را از فقر و فلاکت برهاند جایگزین عسل شده است. سیاه‌باز در قبرستان‌ها به دنبال گنج است و کیست که نداند بر روی هر گنجی ماری خفته است.

در افسانه جاماسب او به باغ مار‌ها که در کنار شاه مار خود زندگی می‌کنند می‌رسد و به شرط آن که جایی از‌این مکان نامی نبرد، زندگی خود را با شاه مار آغاز می‌کند. شاه مار با چهره‌ای موحش تنها یک تمنا از او دارد و آن هم وفای به عهد است. اما جاماسب برای نجات خود بار‌ها و بار‌ها عهدشکنی می‌کند.

آنجا که دروغ است وقاحت موج می‌زند

شاماران یکی از سمبل‌های مورد احترام مناطق کردنشین است که به عنوان نشانه برکت و دانش تصاویر آن در جای جای خانه‌ها کشیده و از تصویر آن مجسمه و گلدوزی‌هایی در بین لوازم زندگی دیده می‌شود. آن چهره کریه زنی که نیمی از تنش یک مار است، بر خلاف آدم‌های روی زمین به وفاداری و صداقت ارج می‌نهد.

اما هرجا دروغ باشد، وقاحت موج می‌زند و سیاه‌باز به همراه گروهی از بازیگران به مصداق توده مردم با لودگی و مسخره‌گی به عهده خود پشت پا می‌زند.

اما داستان در همین جا خاتمه نیافته است. به جای سکه و زر گنج واقعی همان شاماران است که پادشاه برای بهبود خود از بیماری در به در به دنبال اوست. جادوگری که در بارگاه پادشاه است می‌گوید برای شفایش باید جغدی که در وجود خود دارد را بیرون بکشد. تمثالی از شومی و کراهت و خباثت.

سیاه‌باز که اسرار دیدن شاماران را بر ملا کرده توسط وزیر پادشاه اسیر می‌شود و با کمک او شاماران به نزد پادشاه آورده می‌شود. سیاه‌باز می‌گوید برای معیشت روی خود را سیاه کرده، اما در‌این داستان به دلیل خیانت به گنجینه دانش و معرفت، روسیاه است. پرداختن به افسانه‌های بومی و طرح آموزه‌های آن، در وضعیتی که به اعتقاد نادر ابراهیمی نویسنده سرشناس، به یک رستاخیز اخلاقی نیازمندیم، همان چشمه آب روانی است که هر انسانی در عطش آن است.

نویسنده و کارگردان در نهایت شاماران را، چون افسانه‌اش به دست پادشاه می‌دهد و او تکه تکه می‌شود. اما پایان خوش آنجاست که به خاطر حماقت و حرص و ولع، هر که بدی کرده به سزای اعمالش می‌رسد. بر خلاف جاماسب که به دانش دنیا آگاه شده و حکیم بزرگی می‌شود، سیاه‌باز در قعر کرده‌های خود روسیاه باقی می‌ماند. اما همیشه فرصتی برای بازگشت به سوی خیر هست. قلب پرمهر و سلامت سیاه‌باز به کمکش می‌آید تا بتواند تیره‌روزی و تیره‌رویی خود را به کنار بزند.

نمایش سیاه‌بازی شاماران در بیست و یکمین جشنواره بین الملی نمایش‌های آیینی و سنتی ایران شرکت کرده تا آیین‌های اصیل ایرانی را باردیگر نقل کند. اثری که هنرمندان و اهالی قلم بسیاری را به تماشای خود مهمان کرد.

این اثر نمایشی تا ۷ اردیبهشت در تماشاخانه سنگلج اجرا خواهد شد.

انتهای پیام/